Διεύθυνση Ιατρείου: Βασ. Σοφίας 110, Τ.Κ. 11527 Αθήνα, Τηλ.: 210 779 78 77, Κινητό: 6944 33 06 04
Οξεία Εκκολπωματίτιδα

Οξεία Εκκολπωματίτιδα

Η ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Τα εκκολπώματα είναι σακοειδείς προπτώσεις του βλεννογόνου και του υποβλεννογόνου χιτώνα διαμέσου της μυϊκής στιβάδας του τοιχώματος του παχέος εντέρου. Μοιάζουν σαν σακουλάκια ή τρύπες από το τυρί και απαντώνται συνήθως στις μεγαλύτερες ηλικίες.

Εκκολπωματίτιδα είναι μία φλεγμονώδης – μικροβιακής αιτιολογίας επιπλοκή, η οποία αναπτύσσεται στο 1% έως 3% των ατόμων που παρουσιάζουν.

Το υψηλό υπόλειμμα δίαιτας των Αφρικανών που παράγουν πιο ογκώδη κόπρανα, με αποτέλεσμα μια πιο λεπτή και πιο ελαστική ανάπτυξη του παχέος εντέρου φαίνεται να δρα προστατευτικά στην ανάπτυξη εκκολπωμάτων.

Η όλο και πιο χαμηλή σε υπολείμματα διατροφή των Δυτικών – στο βιομηχανικό κόσμο, από την άλλη πλευρά, επέφερε ένα στενό, συνεσπασμένο αναπτυσσόμενο παχύ έντερο που είναι επιρρεπές στην ανάπτυξη εκκολπωμάτων.

Η μειωμένη πρόσληψη τροφής με ίνες επιφέρει ελάττωση του όγκου των κοπράνων, της περιεκτικότητας των σε ύδωρ και αύξηση του χρόνου διέλευσης αυτών. Οι παράγοντες αυτοί με την σειρά τους προκαλούν αύξηση της ενδοκολικής- ενδοαυλικής πίεσης και ταυτόχρονα επιβράδυνση κένωσης του εντέρου (δυσκοιλιότητα). Άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν την επίπτωση της νόσου είναι η έλλειψη φυσικής άσκησης, η χρόνια δυσκοιλιότητα, η παχυσαρκία, το κάπνισμα και η θεραπεία με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.

Εκκολπωμάτωση, η οποία ονομάζεται επίσης «εκκολπωματική νόσος», έχει σποραδικά αναφερθεί πριν τις αρχές του 1990. Το 1907, ο Δρ. William Mayo ανέφερε την πρώτη χειρουργική εκτομή για εκκολπωματίτιδα.

Η ανίχνευσή της ως νόσος είναι σπάνια στους αναπτυσσόμενους πληθυσμούς και συνηθισμένη στις δυτικές και βιομηχανικές κοινωνίες με 130.000 νοσοκομειακές νοσηλείες ετησίως στις ΗΠΑ.

Η επίπτωση της νόσου είναι παρόμοια τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες και αυξάνει με την πάροδο της ηλικίας. Στους ενήλικες κάτω των 40 ετών εμφανίζεται σε ποσοστό 10%, και 70% σε ηλικίες άνω των 80 ετών.

Το 80% των ασθενών που εμφανίζουν εκκολπωματίτιδα είναι άνω των 50 ετών.

Η νόσος προσβάλλει το σιγμοειδές και το κατιόν κόλον (όπου τα εκκολπώματα συνήθως αναπτύσσονται) στο >90% των ασθενών.

Οι όροι «εκκολπωμάτωση» και «εκκολπωματική νόσος» χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν την απλή παρουσία μη φλεγμαινόντων εκκολπωμάτων. Η εκκολπωματική νόσος του παχέος εντέρου συχνά είναι η αιτία οξείας αιμορραγίας εκ του κατωτέρου γαστρεντερικού.

Ο όρος «εκκολπωματίτις» υποδηλώνει την φλεγμονή ενός εκκολπώματος, η οποία συχνά συνοδεύεται με εμφανή ή με μικροσκοπική διάτρηση.

Οι κλινικές εκδηλώσεις της εκκολπωματίτιδος του παχέος εντέρου ποικίλουν ανάλογα με την έκταση της νόσου. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, οι ασθενείς αναφέρουν δυσκοιλιότητα και κοιλιακό πόνο που εντοπίζεται στο αριστερό κάτω τεταρτημόριο της κοιλίας, αίσθημα πληρότητας, αίσθημα μάζας στην ίδια περιοχή, ήπια πυρετική κίνηση και λευκοκυττάρωση.

Οξεία Εκκολπωματίτιδα – Διάγνωση

Η Αξονική Τομογραφία (CT scan) συστήνεται ως αρχική εξέταση. Έχει υψηλή ευαισθησία (93-97%) και εξειδίκευση που αγγίζει το 100% για την διάγνωση και επιτρέπει την ακριβή οριοθέτηση της έκτασης της νόσου.

Η Αξονική Τομογραφία μπορεί επίσης να αποκαλύψει άλλες παθολογικές καταστάσεις που προκαλούν χαμηλό κοιλιακό πόνο (σκωληκοειδίτις, πυοσάλπιγγα, νόσος του Crohn).

Το Υπερηχογράφημα κάτω κοιλίας προσφέρει επίσης μέγιστη βοήθεια στον έλεγχο της νόσου.

Η Κολονοσκόπηση & η Σιγμοειδοσκόπηση συνήθως αποφεύγεται όταν υπάρχει η υποψία οξείας εκκολπωματίτιδας, λόγω του κινδύνου διάτρησης και συνεπώς επιδείνωσης της πορείας της νόσου.
Η απόφαση για νοσηλεία ενός ασθενούς με εκκολπωματίτιδα εξαρτάται από την κλινική του κατάσταση. Για τους περισσότερους ασθενείς (δηλαδή μη ανοσοκατεσταλμένους με ήπια συμπτώματα και ανοχή στη λήψη τροφής από στόματος) είναι λογική η θεραπεία σε εξωτερική βάση.

Όταν ο ασθενής δεν είναι σε θέση να ανεχθεί λήψη από του στόματος τροφή ή έχει πόνο αρκετά σοβαρό, ώστε να απαιτείται η χρήση ισχυρών αναλγητικών, εάν τα συμπτώματα δεν υποχωρούν παρά την επαρκή εξωνοσοκομειακή νοσηλεία ή εάν ο ασθενής έχει επιπλεγμένη εκκολπωματίτιδα ( διάτρηση, απόστημα), η νοσηλεία καθίσταται επιτακτική.

Αντιμετώπιση

Η χειρουργική επέμβαση συνιστάται όταν η νόσος δεν ανταποκρίνεται στην συντηρητική αγωγή, υπάρχουν επανειλημμένα υποτροπιάζοντα επεισόδια, όταν υπάρχει απόστημα ή συρρίγγιο, απόφραξη, ελεύθερη διάτρηση.

Λιγότεροι από το 10% των ασθενών που εισάγονται με οξεία εκκολπωματίτιδα απαιτούν χειρουργική θεραπεία, κατά την ίδια εισαγωγή. Οι ενδείξεις και το χρονοδιάγραμμα της χειρουργικής επέμβασης καθορίζονται κυρίως από την σοβαρότητα της πάθησης και από άλλους παράγοντες που περιλαμβάνουν την ηλικία και συνοδές παθήσεις.

Ενδείξεις για επείγουσα χειρουργική επέμβαση αποτελούν η γενικευμένη περιτονίτις, η ελεύθερη διάτρηση του εντέρου, η παρουσία αποστήματος, η έλλειψη βελτίωσης ή η επιδείνωση εντός των πρώτων τριών ημερών της συντηρητικής αγωγής.

Κλείστε ραντεβού με τον Ιατρό Δρ Ιωάννη Ζιούνα.

Κλείσιμο