Διεύθυνση Ιατρείου: Βασ. Σοφίας 110, Τ.Κ. 11527 Αθήνα, Τηλ.: 210 779 78 77, Κινητό: 6944 33 06 04

Λαπαροσκοπική Χειρουργική

Η λαπαροσκοπική χειρουργική ή ελάχιστα επεμβατική χειρουργική είναι τρόπος χειρουργικής επέμβασης.

Αποτελεί μία από τις σημαντικότερες εξελίξεις – από αρκετούς θεωρείται η σημαντικότερη – της γενικής χειρουργικής κατά την διάρκεια του 20ου αιώνα, που αναπτύχθηκε κυρίως τη δεκαετία του 1990 με την χρήση των οπτικών ινών και της τεχνολογίας βίντεο. Έως το 1987, έτος που για πρώτη φορά έγινε η πρώτη λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή από τον Philippe Mouret, η λαπαροσκόπηση δεν εχρησιμοποιείτο από τους χειρουργούς.

Λαπαροσκόπηση είναι η επισκόπηση της περιτοναϊκής κοιλότητας με τηλεσκόπιο που εισάγεται στην κοιλία διαμέσου του κοιλιακού τοιχώματος μετά από δημιουργία πνευμοπεριτοναίου.

Λαπαροσκοπική χειρουργική καλείται η πραγματοποίηση τεκμηριωμένων χειρουργικών επεμβάσεων κατά τέτοιο τρόπο ώστε να οδηγεί σε μικρότερο χειρουργικό τραύμα εισόδου με συνέπεια την ταχύτερη ανάρρωση του ασθενούς.

Οι χειρουργικοί χειρισμοί πραγματοποιούνται έξω από το σώμα του ασθενούς μέσω λαπαροσκοπικών εργαλείων που μεταφέρουν τις κινήσεις παρασκευής των ιστών μέσα στους στενούς χώρους της περιτοναϊκής κοιλότητας ή άλλων εξωπεριτοναϊκών χώρων, υπό άμεση όραση μέσω βιντεοκάμερας και οθόνης τηλεόρασης.

Η λαπαροσκοπική μέθοδος απαιτεί μακροχρόνια εκπαίδευση και εμπειρία.

Τα πλεονεκτήματα της μεθόδου συνίσταται σε:

  • Μη σημαντικό χειρουργικό τραύμα
  • Μεγέθυνση εικόνων 10-15 φορές και καλύτερος φωτισμός
  • Μικρότερη απώλεια αίματος
  • Ταχεία ανάρρωση και έξοδος από το νοσοκομείο
  • Χαμηλότερος κόστος νοσηλείας
  • Ταχεία επάνοδο στην εργασία
  • Έλλειψη μετεγχειρητικών επιπλοκών που έχουν σχέση με το τραύμα (διαπύηση, διάσπαση, κήλη, κλπ.)

Οι σημερινές εφαρμογές της λαπαροσκοπικής χειρουργικής πέρα από την εδραιωμένη πλέον χολοκυστεκτομή, με την συνεχόμενη εκπαίδευση, τεχνολογική ανάπτυξη, απόκτηση σημαντικής διεθνούς και πανελληνίου εμπειρίας, η οποία διασταυρώνεται και συνεχώς εμπλουτίζεται με τις διεθνείς εξελίξεις, συμπόσια και συνεδρία, έχουν επεκταθεί σε ένα πλούτο επεμβάσεων άνω και κάτω κοιλίας περιλαμβάνοντας απλές και εξειδικευμένες επεμβάσεις όπως:

  • Λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή με διερεύνηση του χοληδόχου πόρου σε συνδυασμό με διεγχειρητική χολαγγειογραφία
  • Λαπαροσκοπική αντιμετώπιση κήλης
  • Λαπαροσκοπική σκωληκοειδεκτομή
  • Λαπαροσκοπική αντιμετώπιση γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης (ΓΟΠ) και διαφραγματοκήλης
  • Λαπαροσκοπική (ή και θωρακοσκοπική) αντιμετώπιση της αχαλασίας του οισοφάγου
  • Λαπαροσκοπικές επεμβάσεις για αντιμετώπιση της κακοήθους παχυσαρκίας
  • Λαπαροσκοπική σπληνεκτομή σε επιλεγμένους ασθενείς
  • Λαπαροσκοπική αντιμετώπιση γαστροδωδεκαδακτυλικού έλκους
  • Λαπαροσκοπική χειρουργική ήπατος
  • Λαπαροσκοπική κολεκτομή

Λαπαροσκοπική Αποκατάσταση Κηλών
Κοιλιακού Τοιχώματος
με Τοποθέτηση Πλέγματος:

Οι κοιλιοκήλες παραμένουν από τα πιο συνήθη χειρουργεία της γενικής χειρουργικής. Αρκετοί νέοι ασθενείς παρουσιάζονται ετησίως με πρόβλημα κοιλιοκήλης – ομφαλοκήλης με ή χωρίς συμπτώματα.

Οι κύριες αιτίες που οδηγούν τον ασθενή στην αναζήτηση ιατρικής βοήθειας είναι ο πόνος και οι αισθητική ανωμαλία που δημιουργείται από την προβολή του κοιλιακού σάκου.

Αν στις παραπάνω αιτίες προσθέσουμε και την πιθανότητα περίσφιξης της κήλης, τότε ολοκληρώνονται οι προϋποθέσεις προς χειρουργική αντιμετώπιση.

Έχει υπολογισθεί ότι η πιθανότητα ανάπτυξης μετεγχειρητικής κοιλιοκήλης μετά από επέμβαση κοιλίας με λαπαροτομία είναι μεταξύ 10%-50% την πρώτη πενταετία.

Οι προδιαθεσικοί παράγοντες για την ανάπτυξη κοιλιοκήλης είναι:

  • Γένος (αυξημένη επίπτωση στους άρρενες)
  • Ηλικία
  • Ενδοκοιλιακή πίεση αυξημένη (παχυσαρκία, χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια)
  • Ατελής επούλωση τραύματος (κακή διατροφή, χρήση κορτικοστεροειδών, κάπνισμα, χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία, αποφρακτικός ίκτερος, διαβήτης τύπου ΙΙ)
  • Νόσοι του κολλαγόνου
  • Προηγηθείσες επεμβάσεις και αποκαταστάσεις κηλών
  • Μέγεθος της κήλης
  • Αριθμός των κηλών

Παρ’ όλα αυτά ο ακριβής μηχανισμός της δημιουργίας κήλης είναι πολυπαραγοντικός και η αποκατάσταση ταύτης χειρουργικώς, αποτελεί μια από τις πιο κοινές εγχειρήσεις των Γενικών Χειρουργών.

Έχει υπολογισθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ότι πραγματοποιούνται περίπου 200.000 επεμβάσεις ετησίως. Με την ανάπτυξη της βιοτεχνολογίας και της σημαντικής ανάπτυξης στην δημιουργία πλεγμάτων ή λαπαροσκοπική αποκατάσταση των κοιλιοκηλών με χρήση ενδοπεριτοναϊκού πλέγματος κερδίζει συνεχώς έδαφος.

Τα πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής μεθόδου συνοψίζονται σε:

  • Μείωση των μετεγχειρητικών επιπλοκών (πόνος, ειλεός)
  • Μείωση του χρόνου νοσηλείας
  • Χαμηλότερα ποσοστά υποτροπών

Αποτελεί πλέον κοινή παραδοχή ότι η χρήση πλέγματος έχει μειώσει σημαντικά την εμφάνιση υποτροπών.

Ένα, επίσης, σημαντικό πλεονέκτημα της λαπαροσκοπικής τοποθέτησης ενδοπεριτοναϊκού πλέγματος είναι η αναγνώριση μεγάλων ή πολλαπλών ελλειμμάτων του κοιλιακού τοιχώματος, και, η σύγχρονη αποκατάστασή τους στο ίδιο χειρουργικό χρόνο, κάτι το οποίο είναι εξαιρετικά δυσχερές στις αντίστοιχες ανοικτές επεμβάσεις.

Η πείρα του χειρουργού και οι λεπτομέρειες της μεθόδου όπως η παρασκευή και η έκθεση του ελλειμμάτων του τοιχώματος, η σωστή μέτρησή τους, η επικάλυψή τους με το προσθετικό υλικό κατ’ ελάχιστο 3 εκ. από όλα τα όρια αλλά και η σωστή καθήλωσή τους στο κοιλιακό τοίχωμα, αποτελούν εχέγγυα για την επιτυχή αποκατάσταση της κοιλιοκήλης.

Κλείσιμο